U2 is een Ierse rockband met Bono (Paul David Hewson), zang en gitaar, The Edge (David Howell Evans) op gitaar, piano, bas en soms zang, Adam Clayton op bas en soms gitaar en Larry Mullen jr. op drums. Deze bezetting is van het begin af ongewijzigd gebleven, wat uitzonderlijk is in de popgeschiedenis. Zelfs de entourage van de groep – van manager en geluidstechnicus tot roadie en artdirector – is in de loop der jaren bij U2 grotendeels hetzelfde gebleven.De band is politiek actief voor de mensenrechten en steunt vele goede doelen, onder andere door benefietconcerten en inzamelingsacties. Het benefietconcert Live Aid op 13 juli 1985 vormde de definitieve doorbraak van de groep.U2 begon op 25 september 1976 op de Mount Temple Comprehensive School in Dublin onder de naam Feedback. Larry Mullen jr. had een blaadje opgehangen in de schoolkantine waarop men zich kon aanmelden voor de band. Bono reageerde, waarbij hij zei dat hij kon gitaarspelen en zingen, wat hij allebei (zoals hij in een interview later zei) niet kon. Ook The Edge reageerde. Adam Clayton zou er – volgens een interview – bijgevraagd zijn; "Hij zag er zo stoer uit, als hij bij de band zou komen, zouden we vast populair worden". De toen gevormde band bestond nog uit vijf leden; naast de uiteindelijke U2-bezetting was dat Dik Evans (de broer van The Edge) op gitaar. Begin 1978 veranderde de band zijn naam in The Hype. In die periode verliet Dik Evans de band. Vrijwel tegelijkertijd wijzigde de band op advies van de Ierse zanger en reclameman Steve Averill zijn naam in U2 (de naam U2 is niet een specifieke referentie naar iets). Op 14 oktober 1980 speelde de band voor het eerst in Nederland, in de KRO-studio's te Hilversum. De dag daarna in de Melkweg te Amsterdam, vervolgens op de 16e bij Vera in Groningen. De eerste tournee in Nederland werd op 17 oktober afgesloten bij Gigant in Apeldoorn. De volgende dag trad U2 op in een klein zaaltje in Ukkel voor een zeventigtal toeschouwers, die elk 220 Belgische frank betaalden.[1]U2 werd, evenals bijvoorbeeld de Schotse band Simple Minds, veelal tot de stroming new wave gerekend. De band ontwikkelde op de eerste albums, Boy (1980) en October (1981), evenwel een eigen en duidelijk herkenbare stijl. Vooral in de beginjaren had het christelijke geloof een sterke invloed op de songteksten van U2, wat met name te merken is aan nummers als I Will Follow, Gloria en With a Shout (Jerusalem).In januari 1980 beleefde U2 zijn televisiedebuut in The Late Late Show van de Ierse publieke omroep RTE met Stories for Boys.In mei 1982 speelde U2 in 't Heem in Hattem. Sieb Kroeske was toen productmanager bij platenmaatschappij Ariola Records, die samenwerkte met de platenmaatschappij van U2: Island Records. Die stuurde hem een cassettebandje met muziek van U2, want het lukte de band niet om door te breken in Engeland. Hiermee kreeg Kroeske geregeld dat U2 mocht optreden in het radioprogramma Countdown Café. Het nummer I Will Follow vond Kroeske het beste van dat optreden. Hij kocht de opname voor 1500 dollar van Veronica en bracht het uit op single. Deze debuuthit van U2 behaalde de 12e plaats in de Top 40.[2]De band speelde drie keer op Rock Werchter: op 4 juli 1982 speelde de band voor het eerst op, 2 juli 1983 en 7 juli 1985. Tijdens dit laatste optreden, op de elfde editie van Rock Werchter, stond de band als headliner op de affiche tussen onder andere R.E.M., The Ramones, Depeche Mode, Joe Cocker en Paul Young.
